De brochure van het bij leven bereikbare lustoord schetste niets dan welgevormde Lolita's van de lobby tot op het balkon. In druipend full-colour, smaakvol opgesneden en ruimhartig uitgevuld.
De transformatie in een overwichtig bejaardenparadijs bij aankomst was adembenemend spectaculair. Vakantiedromen als dode biggen aan diggelen.
Kolonel - ver buiten dienst - Rimsky-Korsakov schuift halfnaakt aan een heel paard half. Freule Parkinson trekt haar monokini bevallig uit het vege achterlijf vooralleer zij een vorkje meeprikt.
En dan...als na de maaltijd het geile gebrons aan de zwembadrand een aanvang neemt...wellustig en zonder voorbehoud... Het lellende geribbel van bijna dood vlees, het zieltogende kokken van de huig, het waterige lonken van cataracte kijkers, de prothese in het cocktailglas...
Zeven ringen van de hel? Me reet! Acht, negen, tien, wie niet weg is, is gezien.
Drakendoders hadden zich hier beduidend minder van voorgesteld!
De geriatrische orgie voor eeuwig op het netvlies ge-etst, schrijven Drakendoders hun on-line review met gemengde gevoelens;
"personeel allerhartelijkst, maar graag wat minder poepseks"
maandag 26 oktober 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten